Του Αναστάσιου Καραΐσκου – Δικηγόρου, Δημοσιολόγου
Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα εξακολουθεί να πλήττεται από κακοδιοίκηση και διαφθορά, με συνέπειες τόσο για τη λειτουργία του κράτους όσο και για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Η κρατική μηχανή παραμένει γραφειοκρατική και αναποτελεσματική, επηρεάζοντας άμεσα και τον ιδιωτικό τομέα.
Φέουδα εξουσίας και πολιτική αυθαιρεσία
Στην Κεντρική Διοίκηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τομείς όπως οι προμήθειες, οι συμβάσεις έργων, τα εξοπλιστικά και τα ευρωπαϊκά κονδύλια έχουν μετατραπεί σε πεδία ολιγαρχικής διαχείρισης, χωρίς διαφάνεια και με προεπιλεγμένους αξιωματούχους χωρίς αξιολόγηση.
Η νομοθετική λειτουργία χαρακτηρίζεται από επιλεκτικότητα και υπερπαραγωγή τροποποιήσεων και εγκυκλίων, οδηγώντας σε καθυστερήσεις και αποδυνάμωση του δημοκρατικού πλαισίου.
Θεσμική διάβρωση και οικονομική επικυριαρχία
Η διοίκηση λειτουργεί μέσα σε ένα ρευστό και ασαφές κανονιστικό πλαίσιο. Η χρήση φωτογραφικών προκηρύξεων και η εξυπηρέτηση συμφερόντων αποδυναμώνουν την αξιοπιστία των θεσμών και ενισχύουν τη δύναμη του οικονομικού συμφέροντος έναντι του δημοσίου αγαθού.
Όπου διαβρώνεται ο κανόνας δικαίου, διαβρώνεται και η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία. Η δικαιοκρατική απορρύθμιση και η περιορισμένη ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης επιτρέπουν την επικυριαρχία του προσωπικού επί του θεσμικού.
Ο ρόλος του πολίτη
Ο πολίτης οφείλει να είναι ενεργός: να γνωρίζει, να συμμετέχει, να συναποφασίζει, να απαιτεί και να προσφέρει. Μόνο έτσι η κοινωνία θα ανακτήσει την αξιοπρέπειά της και η πολιτική θα ξαναβρεί το ηθικό της βάθος.
Η απάντηση στη διαφθορά και τη διαπλοκή είναι η κοινωνική και πολιτική αντίσταση, για έναν δημόσιο βίο ουσίας και σεβασμού των θεσμών.
