Η περασμένη εβδομάδα ήταν γεμάτη από γεγονότα που, είτε το πιστεύουμε είτε όχι, δείχνουν πως στο νησί μας κάτι αρχίζει να κινείται. Μπορεί να μη μιλάμε για θαύματα, αλλά σίγουρα πρόκειται για πράξεις που αξίζουν προσοχής και – γιατί όχι – ελπίδας.
- Το Ιπποκράτειο Ίδρυμα στο δρόμο του αγώνα
Για πρώτη φορά, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιπποκρατείου Ιδρύματος συμμετείχε δυναμικά στη διαδήλωση των τοπικών φορέων ενάντια στην υποβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η παρουσία του ήταν αγωνιστική, ουσιαστική, και πέρα από τα συνηθισμένα όρια της “γραφειοκρατίας του καταστατικού”. Μια υπέρβαση που αξίζει το χειροκρότημα. Το Ίδρυμα δείχνει να ξαναβρίσκει τη φωνή του και να δηλώνει έμπρακτα παρών στους αγώνες για την υπεράσπιση του Ιπποκρατισμού.
- Ο Ασκληπιός… κάνει πρεμιέρα!
Ο γνωστός καλλιτέχνης Τζίμης Κασίου Βοναπάρτης ετοιμάζεται να παρουσιάσει το νέο του έργο, με τίτλο:
«Ο Ασκληπιός και τα placebo φάρμακά του»
Η παράσταση προγραμματίζεται να ανέβει στο πλαίσιο των θερινών Ιπποκρατείων, και όπως ανακοίνωσε, θα δοθεί αρχικά για τον ιερό κλήρο, σε μια κίνηση με ιδιαίτερο συμβολισμό, μετά από… 15 αιώνες απαγόρευσης θεάτρου από την εποχή του Ιουστινιανού! Το έργο παρουσιάζει έναν οργισμένο Δία που, βλέποντας τις θυσίες να εκλείπουν, κατακεραυνώνει τον Ασκληπιό, επειδή… τόλμησε να γιατρέψει τους ανθρώπους για πάντα!
- Το 1821 ως αρχή – όχι ως τέλος
Το πιο βαθύ και πολιτικό μήνυμα, όμως, έρχεται από την ίδια την Ιστορία:
Η Εθνική Επανάσταση του 1821 ίσως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Αν πάρουμε στα σοβαρά το όραμα του Ρήγα Βελεστινλή για μια Ελληνική Δημοκρατία, τότε έχουμε μπροστά μας ένα σύστημα που δεν περιορίζεται στην κεντρική εξουσία, αλλά βασίζεται σε δημοκρατική αυτοκυβέρνηση, τοπική συμμετοχή και γνήσια αντιπροσώπευση. Μια ιδέα που μοιάζει σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ.
Ίσως ήρθε η ώρα να ξαναδούμε τις αποφάσεις να λαμβάνονται από κοινού, όχι ερήμην της κοινωνίας.
Κάτι, λοιπόν, κινείται. Και το πιο ενθαρρυντικό; Κινείται από μέσα μας. Από ανθρώπους που δεν παραιτούνται. Από φωνές που επιμένουν. Από ιδέες που ξυπνούν.
