Η Κως, ένα από τα πιο σημαντικά και ιστορικά νησιά των Δωδεκανήσων, δεν είχε πάντοτε το όνομα που γνωρίζουμε σήμερα. Στην αρχαιότητα, το νησί έφερε πολλές διαφορετικές ονομασίες, που αντικατοπτρίζουν τον πλούτο της ιστορίας και των πολιτισμών που άφησαν το αποτύπωμά τους σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο.
Αρχαίες ονομασίες της Κω
Σύμφωνα με τις πηγές, παλαιότερα η Κως ονομαζόταν:
Μερική ή Μεροπίς, πιθανώς από μυθικό βασιλιά ή νύμφη.
Νύμφη, λόγω της φυσικής ομορφιάς του νησιού.
Καρική Κως, όταν ανήκε στην επικράτεια των Καρίων, αρχαίου λαού της Μικράς Ασίας.
Τελικά, επικράτησε το όνομα Κως, το οποίο παραμένει ως σήμερα. Λέγεται ότι ίσως προέρχεται από τον ήρωα Κω, γιο του Ηρακλή και της Μήθειας, ή από τον όρο “κωός”, που σημαίνει κάτοικος του νησιού.
Κατά τους μετέπειτα αιώνες…
Κατά τη βυζαντινή και οθωμανική περίοδο, αλλά και στα χρόνια της ιταλοκρατίας, το νησί πήρε κι άλλες ονομασίες:
Stanchio (από Φράγκους και Ιταλούς)
Lango ή Langò – ονομασία που χρησιμοποιούσαν οι Ιταλοί, ίσως από τη λέξη “λαγγί” (μακρύ ψάρι) ή λόγω της επιμήκους μορφής του νησιού.
Η φύση και η πανίδα της Κω
Η Κως δεν είναι μόνο ιστορία και πολιτισμός. Είναι και ένας τόπος πλούσιος σε φυσική ομορφιά και ζωή. Το νησί διαθέτει:
Γόνιμα εδάφη με αμπέλια, ελιές, σιτηρά και φημισμένα φρούτα.
Πλούσια πανίδα, με σημαντικά είδη πουλιών, ερπετών και θηλαστικών.
Υδροβιότοπους, όπως ο υγροβιότοπος στο Τιγκάκι, όπου βρίσκουν καταφύγιο φλαμίνγκο και άλλα αποδημητικά πουλιά.
Η Κως είναι επίσης πασίγνωστη για τον Ιπποκράτη, τον πατέρα της ιατρικής, που γεννήθηκε στο νησί και δίδαξε κάτω από τον ιστορικό πλάτανο.
Ένα νησί με διαχρονική ψυχή
Από τη Μερική και τη Μεροπίδα μέχρι τη σημερινή Κω, το νησί παραμένει τόπος πνεύματος, πολιτισμού και φυσικής αρμονίας. Οι κάτοικοί του συνεχίζουν με περηφάνια την παράδοση, αγκαλιάζοντας το παρελθόν αλλά και προχωρώντας στο μέλλον με σεβασμό και δημιουργικότητα.
